ประชุมประจำเดือน

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง ในห้องสี่เหลื่ยม อากาศเกือบจะเย็น เนื่องจาก แอร์ปรับอาการ เวลา บ่าย สามโมง เสียงดังแว่วมาจากลำโพงตัวน้อยที่ติดอยู่ด้านบนของเพดานห้อง “ขอเชิญเจ้าหน้าที่ทุกท่านร่วมประชุม 100 % และซ้อมเพลงเชียร์กีฬา หลังจากนั้นก็จะทำการจับฉลากแจก ม่าม่า และ ข้าวสาร” สิ้นสุดเสียง ของท่านผู้อำนวยการ สักครู่ใหญ่ ทุกคนก็มาพร้อมหน้ากันที่ห้องประชุมและในบริเวณโต๊ะที่เต็มไปด้วย อาหาร ขนม นานาชนิด ที่ท่านผู้อำนวยการเตรียมไว้ให้ เพื่อเป็นแรงจูงใจ หรือ จะเป็นการหลอกล่อ ให้เจ้าหน้าที่เข้าร่วมประชุม เหมือนจะเป็นทำเนียมไปแล้ว ทุกครั้งที่มีการประชุมก็จะต้องมี อาหาร ของว่าง เล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ผู้เข้าร่วมประชุมได้ขบเขี้ยวในระหว่างที่นั่งฟัง ท่านผู้อำนวยการ นำข่าวสารจากการประชุมในระดับจังหวัด หรือ เรื่องราวที่เกิดขึ้นใน โรงพยาบาลเล็ก ๆ แห่งนี้ ให้ทุกคนได้รับทราบกัน เป็นประจำทุกเดือน และเรื่องราวในคราวนี้คงหนีไม่พ้น การแข่งขันกีฬาที่จะเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ข้างหน้า

   “ซู่ ซ่า ซู่ ๆ ซ่า ๆ ๆ ปาทัง ก้า ปาทังกี้” เสียงร้องเพลงเชียร์กีฬาดังสนั่นห้องประชุม เจ้าหน้าที่บางคนรับบทเป็น เชียร์รีดเดอร์ จำเป็น เต้นกันอย่างมันสุดเหวี่ยง จนลืมภาพ นักกายภาพบำบัด, แม่บ้าน ,แพทย์แผนไทย และ พยาบาล ไปอย่าง ชั่วขณะ ใครจะไปคิดว่าในโรงพยาบาลที่ทุกคนจะนึกถึงได้ก็ต่อเมื่อไม่สบาย หรือ มาเอาใบรับรองแพทย์ จะมีการร้องเต้นเหมือนกีฬาสีใน โรงเรียน แต่ในปีนี้ทุกคนต่างได้รับหน้าที่กันทุกคนเนื่องจาก โรงพยาบาลของเราได้เป็นเจ้าภาพในการจัดการแข่งขัน ซึ่งโรงพยาบาลแต่ละแห่งในจังหวัดจะเวียนกันเป็นเจ้าภาพปีละ 1 ครั้ง ซึ่งโรงพยาบาลแห่งนี้เคยได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพมาแล้ว 1 ครั้งเมื่อ 14 ปีก่อน 

   เมื่อเสียงเพลงเชียร์และเสียงกลองจบลงเสียงผู้เข้าร่วมประชุมก็ดังลั่นขึ้นอีกครั้งเตรียมลุ่นรับ มาม่า ยำยำ ไวไว หรือ ข้าวสาร กลับบ้านกันไป คนละ ซองสองซอง ท่านผู้อำนวยการ หรือ หมอ หรือนายแพทย์ ของเราทำหน้าที่จับรายชื่อเจ้าหน้าที่ ที่อยู่ในกล่องสีเหลี่ยมใบเล็กที่เคยใช้จับกันอยู่ทุกเดือน ข้างในบรรจุเศษกระดาษเขียนชื่อ และหน่วยงาน ม้วนเป็นวงกลม อัดอยู่ในกล่องนั้น เสียงขานรายชื่อพร้อมกับเสียงดังของเจ้าหน้าที่ลุ่นกันตัวโก่งว่าใครจะเป็นผู้โชคดี ถึงแม้ของรางวัลจะมีมูลค่าไม่มากแต่การมาประชุมกันในแต่ละเดือนนั้นมันก็ทำให้ความสัมพันธ์ในองค์กรยิ่งแน่นแฟ้นขึ้น บางคนอยู่ในที่ทำงานเดียวกันก็อาจจะไม่ได้พบกันก็เป็นได้เนื่องจากภาระงานมีการผลัดเปลี่ยนเวรกันอยู่ตลอดเวลา ทำให้มีโอกาศได้พบหน้าคราตากันพูดคุยกันบ้าง และบรรยากาศในลักษณะเดียวกันนี้ก็จะวนกลับมาในเดือนถัดไป